به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

توهم لرزش گوشی موبایل از کجا می‌آید؟

تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۵۸۹۱۱

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، این اتفاق برای همۀ ما رخ می‌دهد، فکر میکنیم تلفن همراه ما در جیبمان در حال ویبره هست و هنگامی که تلفن همراه را از جیب بیرون می‌آوریم میبینیم که چنین چیزی نیست! خصوصا در سال‌های جدید شاهد وابستگی فراوان افراد به تلفن‌های همراه شان بوده اید. احتمالا بار‌ها و بار‌ها برای تان پیش آمده که با فردی صحبت میکنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما تمام حواس او به سمت تلفش هست و بیش از آنکه متوجه صحبت‌های شما باشد در حال پاسخگویی به پیامک‌ها و نوتیفیکشن‌هایی هست که دائم در حال دریافت آنهاست. ورود تکنولوژی در کنار مزایای فراوانی که دارد گاهی مریضی‌ها و سندروم‌هایی را نیز به همراه دارد که از آن جمله میتوان به سندروم «توهم لرزش و زنگ تلفن همراه» اشاره کرد.

دانشمندان و مطالعات علمی آن‌ها نشان داده که حدود ۹۰ درصد افراد در زندگی حداقل یکبار با این سندروم دست و پنجه نرم کرده اند. حتی ممکن هست شما هم جزو آن ۹۰ درصدی باشید که با شنیدن کوچک‌ترین صدا به سمت تلفن تان بروید و حتی اجازه ندهید که یکی از نوتیفیکشن‌های تان بدون پاسخ بماند. اگر دائم این اوضاع را تجربه می‌کنید بهتر هست بدانید که این نشانه خطرناکی هست.

 در واقع سندروم «توهم لرزش و زنگ تلفن همراه» یکی از اثرات جانبی ورود موبایل‌های هوشمند هست و اگر به صورت معضلی ادامه دار باشد باید حتما در مورد آن راه حل جدی در نظر گرفته شود. اگر رها کردن نوتیفیکیشن‌های تلفن تان حتی برای مدت کوتاهی در شما ایجاد اضطراب میکند بدانید که خطر جدی تهدیدتان می‌کند.

هر اندازه وابستگی تان به تلفن همراه و به منظور برقراری رابطه با افرادی که برای تان ارزشمند میباشند اکثر باشد، احتمال آن وجود دارد که برای خود توجیهات بیشتری را نیز بیاورید. ممکن هست در مواقعی که تلفن تان روی میز یا داخل جیب تان هست، یا حتی زمانی که در حال شارژ شدن هست، به پرت شدن حواس تان و از بین بردن تمرکزتان بیانجامد.

پروفسور «رابرت روزنبرگ» استاد فلسفله دانشگاه جورجیا فرضیه‌ای را مطرح کرده هست که وابستگی بیش از اندازه بعضی از افراد به تلفن‌های همراه شان را توجیه میکند. وی این امر را به تمایل بدن انسان نسبت میدهد که میخواهد عادات و اتفاقات هرروز را تکرار کند.

به علت تماس ها، پیامک‌ها و نوتیفیکیشن‌هایی که به صورت هرروز و طی ساعات گوناگون روز دریافت می‌کنیم، مغز به دریافت ان‌ها عادت میکند و در هر زمانی انتظار دریافت چنین پیام‌هایی را دارد. همین عادت سبب می‌شود به صورت مداوم در اطراف تلفن‌های مان حضور پیدا کنیم و در نهایت به وجود آمدن سندرومی به نام «توهم لرزش و زنگ تلفن همراه» می‌انجامد.

شکل گیری سندروم نامبرده، این احساس را در ما به وجود می‌آورد که تلفن مان در داخل جیب مان زنگ میخورد و یا صدایی از آن به گوش می‌رسد. گرچه نشان‌های دیگری نیز برای این سندروم در نظر گرفته شده که از آن بعنوان نوعی اعتیاد در بین مردم بریتانیا یاد می‌شود.

منبع: پارس ناز

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: خواندنی ها ویبره موبایل تلفن همراه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۵۸۹۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم ندارید

محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در اولین دورهمی جشنواره «آسمون» ویژه تولیدات فضای مجازی نوجوان به اهمیت فیلمسازی در نوجوانی اشاره کرد و گفت: هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم ندارید.

به گزارش ایسنا، طبق گزارش رسیده،اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت «بادبوم» ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در خانه هنرمندان برگزار شد.

ابتدا، سید حمید امامی مدیر بادبوم به جمع هنروران نوجوان حاضر در جشن اشاره کرد و گفت: ما در این جمع قرار بود یک دورهمی ساده داشته باشیم اما کار گسترده شد و بخاطر محدودیت‌ فضا، نصف بچه‌هایی که قرار بود دعوت شوند، دعوت نشدند و ان شالله دورهمی بعدی در ورزشگاه آزادی باشد.

امامی: تلاش کردیم موضوعات «آسمون» را مطابق با نوجوانان انتخاب کنیم/ می‌توانید آینده خود را بسازید

او به آغاز فعالیت بادبون در سال ۹۳_۱۳۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم بخاطر اینکه این‌ سال‌ها با ما ساختند، درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.

دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و ادامه داد: امروز آغاز رسمی جشنواره آسمون است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوای برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال است که جوایز بسیار ارزشمندی دارد و که آغاز رسمی آن با شماهایی است که در این مدت با ما بودند.

امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزئیات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است،  تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده‌ خودشان را شکل بدهند.

خردمندان:‌ برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید

سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در سخنانی نوجوانی را بهترین دوره زندگی هر فرد دانست و افزود: باید برای دوره نوجوانی به‌شدت تلاش کرد و اشتباه اینجا جایز است و حتما در بزرگسالی می‌توان از اندوخته‌های آن استفاد کرد.

او از تکرار تجربه در نوجوانی به‌عنوان یک توصیه یاد کرد و تاکید کرد: در نوجوانی باید بسیار تجربه کرد؛ این دوره فرصتی برای آزمون و خطاست و هیچ اشکالی ندارد که خطا کنیم، چراکه این تجارب مواد خام آینده خواهند شد تا از آن‌ها استفاده مفید کنیم.

این فیلمساز در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. به بچه‌هایی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، توصیه می‌کنم از خودتان و تجارب و خاطراتتان شروع کنید؛ تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد.

خردمندان: به اولین چیزی که نیاز دارید، ایده است

خردمندان از ایده به‌عنوان اولین مرحله برای فیلمسازی یاد کرد و گفت: یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید و همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد، چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.

او به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید که جزئیات قابل لمس از آن‌ها در ذهن داشته باشید که همگی برامده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ، اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آن‌ها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.

کارگردان "بیست و یک روز بعد" تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و  این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم.من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم "بیست و یک روز بعد" که قصه‌ی واقعی داشت را با هدف حرکت به‌سمت درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.

خردمندان خطاب به حاضرین گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات‌ خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آن‌ها را می‌شناسید، بنویسید که برای شما تولید داستان می‌کنند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلم‌سازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.

او افزود: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یادبگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی  مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.

انتهای پیام